Би одоо залуу хүн. 50-ын талыг насалсан. Анх би нөхөртэйгээ 10 жилээс үерхэж нөхөрлөсөөр би их сургуульд орж тэр маань аав ээждээ туслахаар ажил хийхээр болсон юм. Надаас нэг дүү. Ингээд бид 2 арван жилээ төгсөөд хаана ч явсан цугтаа хэлхэлдсэн хоёр юм явсаар нэг л мэдэхэд би жирэмсэн болж аав ээж болсон. Юугаа ч мэдэхгүй эрт хүүхэд гаргалаа наад банди чинь чамд хань болохгүй гэрийнхэн маань хүлээн зөвшөөрдөггүй байсан ч би өөрийнхөө зүтгэсээр хүүхдээ гаргаж сургуулиа ч төгслөө. Нэгэнт л хамт амьдрах бол тусдаа гар гэсний дагуу 2гэрийнхэнээсээ тусламж аван байж нэг хашаа байшинтай болсон. Овоо гайгүй болж байтал нөхрийн ааваас болж муудалцаад салсан юм. Ингээд 2 жилийг тус тусдаа өнгөрөөсөн. Энэ хугацаанд буцаж нийлэх гэж нэлээд үзээд нэг л тийм сэтгэл хөндий. Явсаар саяхан нөхөр маань би өөр хүнтэй болсон одоо амьдрлааа бодлоо гэдэг үг намайг алхаар цохиж байгаа юм шиг дэлссэн. ингээд би гэж хүн нөхрйинхөө араас гүйж явсаар буцаагаад өөрийн болголоо гэтэл тэр зүгээр намайг хуурсан байж энэ нь түүний сүүлийн удаагийн арга байж. Хосууддаа хандаж хэлэхэд сайхан ярилцаад түс тас хийгээд амьдрах хэрэгтэй юм байн гэдгийг би ойлгосон энэ хугацаанд. гэр бүлийн маргаанд ялагч үгүй тиймээс ялах гэж хэрэлдэх нь хүүхдээ өнчрүүлэхээс өөр замд хүргэдэг юм байна.