Нийслэлчүүдийн хэлж заншсанаар "Далан давхар" буюу албан ёсны нэрээрээ "Самбалхүндэвийн оршуулгын газар"-ыг цэцэрлэгт хүрээлэн болгох талаар Нийслэлийн захиргааны зүгээс санал, санаачилга гаргасан.

Сайхан сонсогдохгүй байна гэж үү. Оршуулгын газар биш цэцэрлэгт хүрээлэн. Хажуугаар нь өнгөрөхөд л нуруугаар хүйт даах тэр газарт олон нийтийн чөлөөт цагаа өнгөрүүлэх цэцэрлэгт хүрээлэн болно. Гоё байгаа биз дээ. Тиймээс л "Самбалхүндэвийн оршуулгын газар"-ыг цэцэрлэгт хүрээлэн болгох талаар ойрын өдрүүдэд иргэдээс санал асуулга явуулж, нээлттэй хэлэлцүүлэг өрнүүлсэн юм. Санал асуулгын үеэр иргэдийн ихэнх нь дэмжиж байсан ч, хэлэлцүүлэг болоход эсэргүүцэх хүн олон байсан гэнэ. Гэхдээ л эсэргүүцлээ гээд амжилт олдог цаг ард хоцорсон тул нийслэлийн эрхийг гартаа авсан хүмүүс хийнэ л гэсэн бол хийдэг гэдгийг нийслэлчүүд мэдэж байгаа. Тэгэхээр бурхны оронд залрагсдыг “бужигнуулах” төлөвлөгөө ямар ч байсан хэрэгжинэ гэж ойлгож болно. 
“Далан давхар”-т ойролцоогоор 250 мянга орчим шарил байгаа гэнэ. Тэдгээрийн 30 гаруй хувийнх нь ар гэр нь байдаг гэсэн судалгаа гарчээ. Харин үлдсэн хэсэг нь хэн ч тоохгүй, харж хандахгүй “хаягдал” болж хувирсан гэсэн үг. Магадгүй хэдэн үеэрээ бүгд тэнд нойрссон байж болох. Ингэж хэлэхэд хатуудаж байгаа мэт боловч, тэдгээр шарилыг ухаж гаргаад, чандарлана гэдэг үүнээс ч хатуу баймаар.

"Далан давхар" гэж сонсохдоо, түүний ойролцоо явахдаа жихүүцдэг нэг хэсэг нь байж болно. Харин тэнд л миний өвөө, эмээ, ээж аав минь байгаа шүү хэмээж, тэр газрыг эрхэмлэх хүн ч бий. Монголчууд хэзээнээсээ л бурхан бологчдоо “Эх дэлхийнхээ хөрсөнд амгалан нойрсох болтугай” гэдэгсэн биш бил үү. Харин Солонгосын олон ангит киноноос харж байхад нас барах гэж буй хүн “Миний цогсцыг чандарлаад Хан мөрөнд хийсгээрэй” гэж захидаг юм билээ. Бодвол солонгосчууд ухаантай юм байна л даа. Үхсэнийхээ дараа цогцсоороо тоглуулахгүй гэсэндээ тэгдэг байх. Тэгээд ч тэдэнд ямар манайх шиг өргөн уудам нутаг байгаа биш дээ. Нэг уулын энгэрт оршуулчихвал нөгөөх нь ирээд авч хаячихаад оронд нь байшин сүндэрлүүлчихдэг болохоор тэр биз. Тэгвэл бидэнд 1,5 сая км квадрат нутаг дэвсгэр бий. 2,9 сая хүн амтай бид газар нутгийн хэмжээгээрээ дэлхийд 19-д ордог.

Гэтэл бидэнд бурхан болоочдоо нутаглуулах алга дарам газар олдохгүйд хүрч мэдэх нь. Тиймээс л эх дэлхий, газар шороондоо гүн нойрссон тэдний “хүүр”-ийг нь хөндөөд эхэлж байгаа хэрэг. Бас нэг зүйл бий. Хэн нэгэнд голдоо ортлоо гомдсон хүн “Энэ ч намайг үхэхээр миний хүүрэн дээр бүжиглэнэ дээ” гэх муу үг чулууддаг юм билээ. Тэгэхээр бид муугаар ярихад бурхан болоочдынхоо газрыг булаагаад, буурь дээр нь бүжиглэх гэж байгаа хэрэг биш гэж үү.

За яах вэ. Энэ бүгдийг бичээгүйд тооцъё. Харин “Далан давхар” буюу "Самбалхүндэвийн оршуулгын газар"-ыг цэцэрлэгт хүрээлэн болгохыг хоёр гараа өргөөд дэмжье. Яагаад болохгүй гэж. Яаж ч бодоод оршуулгын газраас цэцэрлэгт хүрээлэн дээр. Тиймээс “Далан давхар”-т байгаа 250 мянга гаруй шарилыг ухаж, гаргаад, чандарлаад суварга босгоё. Чимээгүй хотын иргэдийг “нүүлгэн шилжүүлэхэд” хэдий хэр хэмжээний мөнгө гаргасан ч яадаг юм бэ. Энэ бол нийслэлчүүдийн төлөө хийж байгаа зүйл. Сүнстэй, буг чөтгөртэй гэдэг яриа шарилуудыг дагаад алга болно. Харин оронд нь тэнд залуус болзож, хөгшид нарлаж, хүүхэд тоглодог цэцэрлэгт хүрээлэн босно.
Эцэст нь нэг зүйл асууя. Та тэр цэцэрлэгт хүрээлэнд очих уу.