М.Эрдэнэхүү гэх энэ бүсгүй өөрийн сайн дураар Африкийн хүүхдүүдэд тусалсан байна. Хүнд тус мундахгүй. Хэдийгээр  өлсгөлөн, өвчин зовлонд нирвэгдсэн хүүхдэд эм тариа, хоол хүнс чингэлэг чингэлэгээр нь ачиж очихгүй ч тэдэнд  сэтгэлийн дэм, амьдрах итгэл өгнө гэдэг сайхан.

Тэрээр энэхүү  сайн үйлс, үйл хэрэг, үзэл бодлоо өөрийн цахим хуудсаараа дамжуулан хуваалцсан байна. Товчхон сийрүүлвэл, Монголчууд бид азтай. Би Африкт хөгжлийн бэрхшээлтэй хүүхдүүдтэй  7 хоногт хоёр удаа ажиллаж байлаа. Зүгээр тэдтэй инээлдээд тоглоод л. Тэр хүүхдүүд хоолгүй, ДОХ-ын вирустэй болохоор бие нь улам мууддаг. Тэдний бие өдөр ирэх тутам муудаж байгаа нь маш хэцүү. Зарим хүүхдийн ээж 13-15 насныхан. Монголын эрүүл мэндийн чиглэлээр төгсч байгаа залуус энэ мэт өөр улс орноор явж сайн дурын ажил хийж мэдлэгээ улам дээшлүүлээсэй гэж бодож байна. Би эмч биш, эрүүл мэндийн салбарын ажилтан ч биш. Монголд хөгжлийн брэхшээлтэй хүүхэд болно өвчтэй зовлонтой хүүхдүүдтэй ойр ажиллаж байсан. Мөн би өрх толгойлсон ээж байсан болохоор ийм эцэг эхчүүдэд чадлынхаа хэрээр туслахыг боддог. Би өөрийн жижиг компанийн хажуугаар олсон хэдээсээ иймэрхүү зүйлд зарцуулдагтаа үнэхээр сэтгэл ханамжтай явдаг. Машин авахын төлөө, гоё гар утас барихын төлөө биш сэтгэл санаа, мэдлэгээрээ баян байгаасай гэж хүсдэг. Манай залуучууд нэг үеэ бодвол сайн үйлс их хийдэг болж байгаад би бахархаж байна. Монголчууд минь цайлган сайхан сэтгэлтэй ард түмэн хэмээн сэтгэгдлээ хуваалцсан байна.

Үнэхээр түүний хүсэж байгаа шиг монголчууд бие биенээ хайрлаж, сайхан сэтгэлийг түгээж байх болтугай.