Гэхдээ л хүн бүр нэг л зүйлээрээ адилхан. Бид бүгд энэ хорвоод ирээд буцдаг жамтай. Хорвоо дээр хүн 100  жил амьдарч 100 насыг наслана гэвэл  бид 36500 өдөр л амьдардаг. Харин  Монголчууд бидний дундаж насыг 70 гэж бодоход ердөө л 25000 гаруй өдөр л энэ хорвоод үдлээд буцдаг. Тэгсэн атлаа хүмүүс бид энэ бүхнийг анзаарах сөхөөгүй үүрд  мөнх амьдрах юм шиг  алдар нэр, хөрөнгө мөнгө, ажил албан тушаалын төлөө “үхэн хатан” тэмцдэг.

Энэ тэмцлийн явцад заримдаа  бид  “хүн чанар”- аа  гээж, хүн хүндээ дайсан болох тохиолдол бий. Хааяа ч гэсэн орчлонгийн жамыг ухаарах нь элдэв амбици, эцэс төгсгөлгүй улайран зүтгэх  хөрөнгө мөнгөний  мөн чанарыг таньд таниулах болно.

Хэрвээ энэ хорвоо дээр буян гэж байдаг бол тэр нь хүн хүндээ туслах явдал  гэж би ойлгодог. Тэр тусмаа цөөхөн Монголчууд бид амьдралын эрхээр  гандуу гундуухан яваа ч зөв бодол, эерэг эрмэлзлэлтэй  нэгэндээ туслах нь хамгаас том буян бизээ.

Суурин иргэншилийн нөхцөлд нийгмээс шахагдсан “архичид”, хүмүүсийн тооноос хасагдсан гуйлгачинтай өдөр бүр таарсаар  заримдаа бид түүнийг байх ёстой хэвийн үзэгдэл мэт ойлгодог боллоо. “Бөбөчид” гэж  нэрлэгдэх шил лааз түүн архи уудаг хүмүүсийг энд тэнд “тасраад” унасан байхад дээгүүр нь алхах нь холгүй явдаг нь байдал бидний дунд гэм биш зан болжээ. Гэвч ийм хүмүүсийг ч гэсэн засаж залруулаад ажил хөдөлмөр эрхлүүлэн, уудаг архинаас нь холтгож болдог гэдгийг  “Зөв Амьдрах Ухаан” ТББ-ын тэргүүн Г.Загдаагийн хийсэн ажлууд нотлодог.

Төр засаг нь иргэдээ “архичин, гуйлгачин” гээд “шоовдорлоод” зөнд нь орхисон атал Төрийн бус байгууллынхан тэднийг хүн гэж “ойлгоод” засаж залруулаад  өөд нь татаад явж байгаа дээрх жишээг та бүхэн мэдэх байх.

Гэтэл ийм хүмүүсээс өөр  ажил хөдөлмөр эрхлээд амьдрал ахуйдаа нэмэр болохыг хичээж байгаа ч хөдөө орон нутгаас шилжиж ирсэн, мэргэжил боловсрол  эзэмшээгүй, гэр орон байхгүйн эрхээр орцноос орц дамжин жижүүр хийж яваа  хүмүүс бас байна.

Гэсэн ч Зулаа охин хүүхдийн гэнэн цайлган сэтгэлээр сургуульд явна гээд бөөн баяр хөөр байгаа юм билээ. Ээж нь түүнийг сургуульд хүргэж өгч, авч  чадахгүйн улмаас түүнийг сургуульд оруулж, хичээлийн хэрэгсэл, сурагчийн дүрэм хувцас авч өгсөн эгч нэг хэсэгтээ Зулаа охиныг сургууль гэрийн хооронд ажлынхаа зай завсараас зөөж байхаар ээжтэй нь тохиролцсон гэдэг сайн  мэдээг сонслоо.

Хар багаасаа ээж аавдаа туслаж, самар заран амьдрал ахуйдаа хувь нэмэр болохыг хичээж байгаа Зулаа охин цаана л нэг сэргэлэн, нүд нь цовоо цолгиун.

Монголчууд бид “олны хүч оломгүй далай” гэж ярьдаг. Бүгдээрээ буян санан,  сэтгэл гарган Монголын  ирээдүй болсон энэ бяцхан охины амьдралд тус нэмэр болж, түүний гэр бүлийг  амьдрах орон гэртэй, аав ээжийг нь эрхлэх ажилтай болгоод өгчихвөл юутай сайхан вэ?

Хүн хүнээрээ л дутах энэ  хорвоод Монголын нэг ч гэсэн гэр бүлийн амьдралыг сайн сайхан замд хөтлөөд оруулчих юмсан гэсэн бодол маань намайг зүгээр суулгахгүй үзэг цаас ийн нийлүүлэхэд хүргэж  байна.

Зулаа охины ээж зөв бодолтой, хөдөлмөрч хүн санагдсан тул бүгдээрээ  хамтраад чадах зүйлээрээ тэдний гэр  бүлд туслах аян өрнүүлээд ажиллавал ямар вэ?

Хэрвээ та Зулаа  охинд болон түүний  гэр бүлд туслах аянд оролцохыг хүсвэл түүнд  анх тусламжийн гараа сунган, сургуульд оруулж өгсөн В.Лхагвасүрэн эгч рүү  та  бүхэн 9907-6569 утсаар холбогдож мэдээлэл аваарай.

Бид Лхагваа эгчээр дамжуулан  Зулаа охины гэр бүл рүү чиглэсэн та бүхний сэтгэлийн хандив, буяны өглөгийг түр төвлөрүүлэхээр боллоо. В.Лхагвасүрэн эгч маань жирийн л нэг төрийн албан хаагч, түүнд би энэ хүсэлтийг тавихад элдэв хэл аманд өртөх бий хэмээн эхэндээ зааргалж байсан ч охины тусын тулд  гээд зөвшөөрсөн юм.

Буян гэж хэрвээ байдаг бол гагцхүү тэр нь  хүн хүндээ туслахад байдаг буй за…

Ц.Мөнхбаатар