Үргэлжлэл....

Нутаг нэгтнүүдээ золиосолдог эгч дүүс болох  Б.Хулан, Б.Халиун нартай холбоотой мэдээллийг цуглуулах зуур Бээжинд биеэ үнэлдэг монгол эмэгтэйчүүдийн талаар сурвалжлага бэлтгэсэн юм.

Хятадын нийслэлийн хоёрдугаар тойрогт орших “Maggie’s” бол хотын төвийн дээд зэрэглэлийн баар. Энд 25-50 орчим насны 80 орчим монгол  эмэгтэй тогтмол биеэ үнэлж иржээ. Тус бааранд зөвхөн монгол, хятад эмэгтэйчүүд 70 юанийн тасалбар авч ордог бол ази эрчүүдийг огт  нэвтрүүлдэггүй уламжлалтай. Зөвхөн Европ жуулчид л давуу эрх эдэлж үйлчлүүлдэг юм байна.

Үүдэндээ харуул хамгаалалт чанга тул ази эрчүүд орно гэвэл цагийн гарз болно. Тэднээс олдсон мэдээллээр гадныхны халаасыг нимгэлдэг монгол хүүхнүүдийн дийлэнх нь англи, хятад хэлтэй.  Их сургууль дүүргэсэн, эмч, багш, загвар өмсөгч ч бий. Монгол эмэгтэйчүүд хотын төвдөө ойролцоо орон сууцанд хэсэг бүлгээрээ амьдардаг бөгөөд нэг сарын байрны хөлсөнд 2500-5200 юанийг төлдөг юм байна. Сурвалжлага бэлтгэхээр очсон хөтөч бид хоёр тус баарны ойр орчноор нь  хэсэг хугацаанд эргэлдэж яваад оройн 23.40 цагийн үед нэвтэрлээ.

Үүдэнд нь  хар костюм өмссөн  биеэрхүү эрчүүд станцаар хоорондоо зогсоо чөлөөгүй ярилцаж байв. Гаднах хаалганаас  30 орчим метр яваад доторх үүдээр нь нэвтэрвэл заалны баруун талд хүрэн хувцсаар жигдэрсэн бармен охид бүсгүйчүүл зогсоо чөлөөгүй ажиллаж байгаа харагдана. Түүний эргэн  тойронд эгнэсэн сандал дээр эрчүүд бүгд л нэг нэг ази эмэгтэйчүүдийг тэвэрч, зарим нь өвөр дээрээ суулгасан  байв. Заалны голын хэсэгт жижигхэн талбай байх бөгөөд хос хосоороо найман хүн бүжиглэхтэй ч таарав. Зөвхөн архи, дарс, шар айраг худалддаг хэсгээс бусад газар нь босоо үйлчилгээтэй юм.

Дотогш нэвтэрсэн бид  70 юаниар авсан тасалбараа бармен залуу руу сарвайтал  “Corone” гэсэн бичигтэй хоёр ширхэг  шар айргийг бидэнд өгөв. Энэ газар бол байнгын Европын жуулчдаар дүүрэн байдаг аж. Баарны дотор талд хятад, монгол охид урт янжуур зууж, зарим нь инээмсэглэн өмнүүрээ явсан эрчүүдтэй “Hi” гэж мэндэлж зогсох дүр зураг хамгийн түрүүнд нүдэнд буув. Бүсгүйчүүд богино банзал өмсч, дэгжин ээмэг, цүнхээр гангарчээ.

Эргэн тойронд байгаа бүсгүйчүүдийн нэгтэй нь танилцаж хэсэг хором яриа өрнүүллээ. Баарны хөгжим сул тул бидэнд ярилцахад төвөг учирсангүй. Түүнийг С гэдэг. Бээжинд ирээд гурван жилийг үджээ. Урт хөлтэй, өндөр цагаан охин инээд алдсаар надтай хэдэн үг сольсон юм.

-Сайн уу, үйлчлүүлэгч хэр олдож байна хө?

-Зун бол гайгүй шүү дээ. Өвөл жуулчид ховор болчих юм. Чи ингэхэд өмнө нь орж ирж байгаагүй юу?

-Үгүй, анх удаагаа, өдөрт хэдэн төгрөг олох уу?

-Найз нь өдөр бүр орж ирж чаддаггүй юм. Нялх хүүхэдтэй. Одоо есөн сартай. Ээж маань хүүхдийг минь харж байгаа л даа.

-Энд үү /Бээжинд/

-Тиймээ, ээжийг саяхан хотоос авчирсан юм. Өмнө нь эгчийн охин ирж хүүхдийг минь харж өгч байсан юм л даа.Тэр хичээлдээ орохоор нутаг буцсан.

-Ээждээ юу гэж хэлээд гарч ирдэг юм бэ?

-Ээж намайг ийм ажил хийж байгааг мэднэ. Эхэндээ хэлэхээс айдаг байсан. Одоо цайрсан шүү дээ / инээв/

-Хаана амьдрах уу, буудалд нялх хүүхэдтэй хэцүү биз дээ?

-Нялх хүүхэдтэй  байж юу гэж буудалд байх билээ. Байр хөлслөөд амьдарч байгаа. Нам-пун хороололд хэдэн найзуудтайгаа байна. Тэд ч найз залуучуудтайгаа хамт  суудаг юм.

-Найз залуучууд нь юу хийх үү?

-Бүгд хулгай хийж амьдардаг шүү дээ. Одоо найзууд наашаа хамт  орж ирэх нь цөөрч байна. Сингапур руу хамт зугаалаад л / инээв/

Тэр бид хоёрын дунд ийм яриа болж өндөрлөв. С гэж өөрийгөө танилцуулсан энэ эмэгтэйтэй өмнө нь зугаацаж байсан америк элчингийн эр нь ирсэн тул тэр ажлаа хийхээр баарнаас гарч одов.

“Maggie’s” бааранд ойролцоогоор хятад монгол нийлсэн 200 гаруй бүсгүй  нааш цааш холхих бөгөөд зарим нь үйлчлүүлэгчээ дагуулан гарч явж байхад  зарим нь зөрж орж ирэхтэй таарна. Монгол эмэгтэйчүүд зуны улиралдаа олширдог бол өвөл нь нутаг буцдаг гэх мэдээллийг тэндэхийн нэгэн эх сурвалж хэлж байсан юм. Түүний хэлж буйгаар монгол эмэгтэйчүүдийн биеэ үнэлэх ханш нь 400-500 ам.доллар.