Би 10 жилдээ даруухан охин байлаа. Надад хайрлаж дурлаж явсан залуус байсаан. Намайг сайн эмэгтэй болохоор муу залуус таараад байгаа юм аа гэж манай найз тайвшруулдаг юм. Би ер нь сэтгэл сайтай итгэмтгий даруу инээд цалгисан эмэгтэй л дээ. Тэгээд 1 сард ажлын шугамаар 1 залуутай танилцсан юм. Яагаад ч юм тэр анх надад итгэж болмоор найдаж болмоор санагдаж бид илүү дотно харьцаатай болсон юм. Тэр үед би маш их ганцаарддаг байлаа. Яг л тэр ганцаардаж байсан ертөнцөд минь гэрэл цацруулаад л ороод ирсэн. Байдаг л нэг залуу хамгийн гол нь уг хүн нь зөв хүн. Надад дутагдаж байсан тэр л хайр энхрийлэл халамж анхаарал хайрын сайхан үгс бүгдийг харамгүй хэлдэг байсан. Гэхдээ би түүний нууц амраг нь. Анхнаасаа эхнэр хүүхэдтэй гэдгийг нь мэдсэн ч гэсэн би цааргалаагүй. Бид уулзахаасаа уулзахгүй нь их. Надтай утсаар бол байнга ярьдаг байсан. Санаж байна, хаана байна, хүсч байна уулзахсан гээд л. Гэхдээ тэр амьдралаа өөрөө авч явдаг залуу болохоор би хүндрэл учруулахгүй байхыг хичээдэг. Зүгээр л ганцаардаж байгаа сэтгэлд минь маш сайхан хань болдог болсон болохоор аажим аажимаар би түүнд ухаангүй дурлаж эхэлсэн. Тэр надтай секс хийхдээ шөнө унтахгүй шөнөжин жаргаж хонодог. Сардаа 1 удаа уулздаг болохоор тэгэхээс өөр арга байхгүй шүү дээ. Би түүнд үнэнч байж өөр хүнтэй харьцаанд ордоггүй.

Тэр хүний амьдралын нэгээхэн хэсгээс хумсалж байгаа болохоор үнэнч ханддаг. Одоо бид салж байна. Түүний эхнэр хүүхдийг харлаа. Надад юу бодогдсон гээч. Ийм хөөрхөн охины аавыг булааж байгаадаа би маш их ичсэн. Надад энэ зовлон ирэх байх л даа. Гэхдээ би шунаагүй сэтгэлээрээ л хайрлаж байсан. Түүнийг одоо хүртэл санаад уйлж байна. Гэхдээ би салмаар байна. Түүнийг мартмаар байна. Зүгээр л огт танихгүй хүн шиг баймаар байна. Харин яаж цэг тавихаа мэдэхгүй байна.